Leczenie zeza u dzieci i dorosłych

Specjalistyczna diagnostyka i leczenie zeza Diagnozę choroby zezowej rozpoczynamy od szczegółowego wstępnego wywiadu lekarskiego oraz przeprowadzenia podstawowych badań okulistycznych, takich jak:

• określenie ostrości widzenia
• ocena ustawienia oczu
• zmierzenie kąta zeza
• sprawdzenie obuocznego widzenia.

Badania te pozwalają określić typ zeza oraz ustalić kolejne etapy leczenia. W razie konieczności lekarz może skierować na dodatkowe badania diagnostyczne oraz konsultacje u lekarzy innych specjalności. Podjęcie decyzji o jak najwcześniejszym leczeniu zeza jest bardzo istotne, gdyż zjawisko to jest normą jedynie u noworodków i może potrwać maksymalnie do wczesnego okresu niemowlęctwa. Nieprawdziwe jest twierdzenie, że z zeza się wyrasta. Zaburzenie w nieprawidłowym ułożeniu osi widzenia obu oczu już u trzymiesięcznego niemowlęcia jest zjawiskiem nieprawidłowym, wymagającym konsultacji z lekarzem okulistą. W ramach specjalistycznej diagnostyki choroby zezowej w CM MAVIT przeprowadzamy:

• badanie ostrości wzroku – w zależności od wieku: test uprzywilejowanego spojrzenia, karty do badania ostrości wzroku, test E, obrazkowy
• test refleksów rogówkowych (Hirschberga, Krimskiego, Brucknera)
• test zasłaniania i odsłaniania oka, naprzemiennego zakrycia oczu
• badanie ruchomości gałek ocznych
• badanie refrakcji (skiaskopia, badanie refraktometrem)
• badanie przedniego odcinka i dna oczu*
• badanie fiksacji (wizuskop)
• pomiar kąta zeza: za pomocą refleksów rogówkowych, za pomocą synoptoforu, za pomocą pryzmatu, przy użyciu krzyża Maddoxa
• badanie korespondencji, fuzji i widzenia obuocznego: na synoptoforze, test Wortha, Bagoliniego, testy polaryzacyjne, testy stereoskopowe (stereoskopy, testy: Titmusa, TNO, Langa, Frisby’ego)
• badanie zaburzeń akomodacji i konwergencji za pomocą linijki RAF
• ocena widzenia z użyciem tablic Lei Hyvarinen

*Badanie dna oka przeprowadza się przy rozszerzonych źrenicach, czyli tzw. porażeniu akomodacji. Ze względu na charakter badania, przewidziany czas trwania wizyty to około 2 godziny. Po badaniu, ze względu na rozszerzone źrenice, które nie będą reagować na światło, może wystąpić światłowstręt i gorsze widzenie w szczególności do bliży. Efekt ten może utrzymywać się od 4 do 5 godzin. Istnieją przypadki, w których diagnoza choroby zezowej wymaga dłuższej obserwacji pacjenta. Wynikać to może z budowy gałki ocznej, która może stwarzać wrażenie zeza pozornego.