Operacja powiek

Podwinięcie powieki jest zaburzeniem, które najczęściej dotyczy powieki dolnej. Brzeg powieki podwija się w kierunku gałki ocznej, co przyczynia się do podrażnienia rogówki rzęsami oraz do stałego występowania uczucia ciała obcego. Objawia się również zaczerwienieniem oka oraz nadmiernym łzawieniem. W nieleczonych przypadkach może dojść do owrzodzenia i przymglenia rogówki, czego efektem jest trwałe pogorszenie widzenia. Operacje, w zależności od przypadku, przeprowadzamy metodami: Jonesa, Wiesa, Quickerta.

Odwinięcie powieki to sytuacja, w której powieka odstaje od powierzchni gałki ocznej. Głównym objawem jest nadmierne łzawienie, skłonność do zapalenia spojówek i chorób rogówki. Operacje odwiniętej powieki przeprowadzamy metodami: plastyki więzadeł powiekowych, skrócenia poziomego powieki, LAZY-T.

Opadnięcie powieki dotyczy powieki górnej i jest najczęściej związane z procesem starzenia się tkanki. Charakterystyczną cechą jest niskie ustawienie powieki, które powoduje czasami znaczne ograniczenie pola widzenia. Opadnięcie powiek nadaje twarzy smutny wygląd i wymusza specjalne ustawienie głowy, które umożliwia lepsze widzenie. Operacje opadniętej powieki przeprowadzamy metodami: skrócenia rozcięgna mięśnia dźwigacza powieki górnej lub wycięcia części mięśnia Mullera.

Guzy powiek – w większości przypadków są zmianami łagodnymi lub o ograniczonej złośliwości. Wykonujemy wycięcie zmiany z rekonstrukcją okolicznych tkanek i badaniem histopatologicznym nowotworu. W zależności od wyniku badania morfologicznego guza, wdrażamy odpowiednie postępowanie terapeutyczne.

Niedomykalność powiek jest spowodowana porażeniem nerwu twarzowego. Głównymi objawami są: przewlekłe zapalenia spojówek, skłonności do erozji i owrzodzeń rogówki. Porażenie nerwu twarzowego jest z reguły trwałe i dlatego występuje duże ryzyko pogorszenia widzenia, a w skrajnych przypadkach nawet utraty oka. Jedną z bardziej skutecznych metod leczenia jest wszczepienie w powiekę górną implantu wykonanego ze złota bądź platyny. Celem tego zabiegu jest dociążenie powieki, a przez to przywrócenie funkcji zamykania szpary powiekowej przy jednoczesnym zachowaniu zdolności otwierania oka. Nie skutkuje to jednak przywróceniem funkcji uszkodzonego nerwu twarzowego. Implanty występują w różnym ciężarze od 1 do 2 gramów. Indywidualnie dobrany implant, umieszczany wewnątrz powieki górnej po wygojeniu rany, jest praktycznie niedostrzegalny dla otoczenia. Zabieg jest całkowicie odwracalny, może być połączony z jednoczesną plastyką odwiniętej powieki dolnej. Wszczepiane implanty posiadają atest medyczny, co powoduje, że nie ma przeciwwskazań do wykonywania rezonansu magnetycznego.

Wiotkość skóry powiek jest najczęściej wykonywanym zabiegiem plastycznym, głównie ze względów kosmetycznych. Nadmiar skóry może powodować lub imitować opadanie powieki oraz stwarzać wrażenie ciągle opuchniętych i „zmęczonych oczu”. Wycięcie nadmiaru skóry nie tylko odmładza wygląd oczu, ale jednocześnie, poprzez „odchudzenie” powiek z ciężaru skóry, poprawia ich funkcję.

Zwężenie punktu łzowego drogi odprowadzającej łzy. Za sprawne odprowadzanie łez z worka spojówkowego odpowiadają punkty i kanaliki łzowe, woreczek łzowy i przewód nosowo-łzowy. Z gromadzeniem się nadmiaru łez w worku spojówkowym wiąże się skłonność do wielu patologii, m.in.: nawracających infekcji spojówkowych, przewlekłego zapalenia brzegów powiek, patologii rogówkowych, pogorszenia ostrości widzenia. Blisko 30% przypadków nadmiernego łzawienia związanych jest ze zwężeniem punktu łzowego. Skuteczną metodą leczenia tego schorzenia jest implantacja specjalnych zatyczek perforowanych do punktów łzowych.

Zespół suchego oka – to obecnie jedno z najczęstszych schorzeń okulistycznych, na które uskarża się coraz więcej pacjentów. Nie jest to pojedyncza jednostka chorobowa, ale zespół objawów prowadzących do zaburzeń na powierzchni gałki ocznej. Zespół suchego oka związany jest z nieprawidłowym jego nawilżeniem przez film łzowy, co powoduje złuszczanie się nabłonka rogówki oraz spojówki, doprowadzając do zaburzenia bariery immunologicznej, a w konsekwencji do rozwoju zakażeń i procesów zapalnych. W przypadku, gdy zespół suchego oka spowodowany jest niewystarczającą produkcją łez, leczenie odbywa się poprzez wszczepienie do punktów łzowych zatyczek z hydrożelu. Mają one na celu zatrzymanie łez na powierzchni gałki ocznej i zmniejszenie uciążliwych objawów. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu kroplowym, jest bezpieczny, odwracalny i bezbolesny.